Hoi hoi, het nieuwe verslag heeft wat langer op zich laten wachten. We hebben helaas niet altijd goed werkend internet, vandaar.
Maar nu is het er. Enjoy.

23 januari, een reisdag van Mount Field naar Cradle Mountain.
Het is ruim 300 km, we hebben er 8 uur overgedaan met 3 stops. Dwars over het eiland. Heel rustig, groen, weids, erg bochtig en leeg. Je mag 100 km per uur. Dat halen we in geen 100 jaar. De weg is de A10. Daar hebben wij als gewezen Amsterdammers toch een heel andere voorstelling van ?.

24 januari,Cradle Mountain National Park
In hetCradle Mountain NPhebben we een wandeling gemaakt van 2,5 uur rond een meer. Normaal geen enkel probleem zolang het vlak is. Dat was het dus niet ?. Heel veel trappen, er kwam geen eind aan, pffff. Gelukkig was het heerlijk weer en het uitzicht prachtig. Dat maakt veel goed.

We hebben Tasmaanse Devils gezien, helaas niet in het wild. Net als de Kiwi's in Nieuw-Zeeland zijn ook de Devils met uitsterven bedreigd. We zijn in het Devils Sanctuary geweest. Daar worden ze opgevangen en verzorgd. In het wild heerst een ziekte, een besmettelijke soort kanker genaamd DFTD, Devil Facial Tumour Disease. Zoals de naam al zegt ontstaan er tumoren in het gezicht. Is helaas ongeneeslijk.
De Devils zien er aandoenlijk uit, een beetje als biggetjes.
Wat ze daar ook opvangen zijn Quolls. Ze hebben wel iets weg van eekhoorntjes alleen hebben ze geen pluimstaart maar een gewone staart. Het zijn buidelmarters, echte roofdieren. Zo schattig, je zou er zo eentje meenemen.
Op deze camping is een hele grote luxe keuken. Meerdere kookblokken, 2 afwasplekken en buiten een paar gasbarbecues.
We raken in gesprek met een Australiër en zijn zoon. Hij heeft Griekse roots en zijn zoon is in Nederland geweest. Hij is een paar jaar geleden van Sydney naar Derby op Tasmanië verhuisd omdat Derby het mekka voor mountainbikers is. Gezellig kletsend vliegt de avond om.

26 januari,Cradle Mountain NP naar Stanley
Vandaag zijn we naar Stanley gereden. Een tip van iemand op de camping. Er zijn daar pinguïns en het is er mooi.
Stanley is een leuk klein historisch plaatsje met mooie huizen uit 18 zoveel. Maar voor we verder kijkenin het plaatsjegaan we eerst op zoek naar de pinguïns.
En ja hoor, we hebben ze gezien. Het was even een paar uur blauwbekken en wachten maar dan heb je ook wat. Ze kwamen pas toen het al donker was. Een van de toeschouwers had een infrarood zaklantaarn bij zich. Heel prettig, daardoor konden we ze wat beter zien. Rinie heeft videootjes gemaakt.

27 januari, Stanley en verder naar Narawntapu NP
Gisteren een winkeltje gezien waar ze echt brood verkopen. De laatste ging toen net voor onze neus weg. Omdat we genoeg hebben van dat verpakte fabrieksbrood voor vandaag een volkoren brood besteld. Lekkerrrrr.
Wat Stanley bekend maakt is The Nut. Een bult van een berg die lijkt op een walnoot. Hij lijkt echt op een walnoot. 's-Ochtends hebben we de berg beklommen. Een korte, heel steile klim. Maar eenmaal boven wordt je beloond met een prachtig uitzicht rondom.
Stanley ligt op een klein schiereiland in het noordwesten van Tasmanië daardoor zie je rondom de zee.Het waait heel hard hier, zo hard dat ik er hoofd- en oorpijn van krijg.

Vervolgens zijn we naar het volgende National Park gereden, Narawntapu. (Wij rijden van het ene National Park naar het andere ?)
Onderweg hebben we weer geluncht bij een tentje dat ons gisteren goed bevallen is. Een alternatieve gelegenheid gerund door voormalige hippies met, wat ik noem, yogamuziek als achtergrond. Apart voor een horeca gelegenheid maar ook rustgevend. Ze maken alles zelf. Gisteren had ik een vega curry, een beetje aan de pittige kant voor mij. Vandaag een scone met cream en jam, lekker hoor. Mag wel na die steile klim, vond ik ?.

We kamperen op allerlei verschillende soorten campings. Vangolfterrein met niets aansanitair, water en stroomtotcommerciële campings (heel weinig) met alles erop en eraan en alles wat er tussen zit. Het meeste zijn we op de campings van de National Parken. Dat zijn de mooiste plekken in de natuur. De camper iszelfvoorzienend, heel handig want dan mag je op campings staan zonder voorzieningen.
Het is sowieso prettig op een camping. Veel campings hebben een keuken die je naar believen mag gebruiken. Er wordt veel gebruik van gemaakt. Dan hoeven we niet in de camper te koken en te eten. Daar spreek je andere kampeerders en hoor je nog eens wat. Ons reisschema klopt al lang niet meer ?.

28 januari, Stanley naarNarawntapu National Park
We zijn inNarawntapu NP. Op de camping lopen de pademelons (minikangaroes), wallabies en kangaroes overal rond. Heel gezellig. Tijdens de wandeling hebben we hele hordes gezien. Ook vogels gezien die we niet kennen. Het blijft leuk.
Weer een prachtige wandeling met fantastisch uitzicht.
We hebben door een duinlandschap gelopen. Niet zulke duinen als in NL. Wel zandgrond maar begroeid met allerlei bomen en struiken, erg mooi en afwisselend. En als je dan het uitzicht hebt op de blauwe zee en giga lege stranden met het duinlandschap, echt zeer fraai.
Er schijnen hier ook slangen te zijn, gelukkig niet gezien.

Afgelopen week was het weer wisselvallig. Niet koud maar af en toe kwam er een stortbui naar beneden. Die duurde een paar minuten en dan was het weer mooi. Inmiddels is het prachtig en warm weer.

Over het algemeen zijn de Australiërs heel vriendelijk en behulpzaam alleen het Australische engels is niet echt mijn ding to put it mildly ?.