Allereerst hartelijk dank voor jullie beterschapswensen. Sorry dat het verslag even op zich heeft laten wachten.
Het heeft alles te maken met mijn ziek zijn.Het is nog steeds niet goed.We zijn wel weer op pad gegaan met de nodige aanpassingen en we doen het rustig aan. We maken er maar het beste van. That's life.

Hieronder is nog een stukje van voor ik ziek werd.
We zijn naar Curio Bay gereden oa om de pinguïns te spotten. Blijken ze vorige week te zijn vertrokken. Vette pech.
En, zeggen ze, er zijn elke ochtenddolfijnenin de baai. Echt niet.
Net zo min als zeeleeuwen en walrussen op Waipapa Point. Niets van dat al. Onbegrijpelijk! Waar zijn ze allemaal gebleven? Het zit ons helaas niet mee wat wild life betreft.
We hebben wel een prachtige rit door Fruitlands, een heuvel/berglandschap gereden. Het heet niet voor niets Fruitlands. Overal fruitbomen en struiken. Veel fruitstalletjes/winkels langs de weg. Komt goed uit, ons fruit is praktisch op.

Toen werd ik ziek. Na ruim een week in Wanaka rondgehangen te hebben zijn we eindelijk weer op pad. Gelukkig is Wanaka een gezellig plaatsje om in rond te slenteren. Het is toeristisch maar niet tè, net leuk. En het blijkt dat ze een prima medisch centrum hebben. Het plaatsje ligt prachtig aan een meer. Rinie is een paar mooie wandelingen gaan maken.

We zijn in 2 dagen naar Kaikoura gereden. Echt, een schitterend en afwisselend landschap onderweg. Op de bergen lag zelfs al een beetje sneeuw. Het weer is wat minder dan verwacht, het is frisjes.
We gaan een dolfijnentour doen.
Vanochtend met de boot mee naar de dolfijnen. Het zijn wilde dolfijnen die zich meestal op dezelfde plek ophouden. Ze zijn niet getraind en worden niet gevoerd.
Het is heel gaaf om ze te zien, ze zwemmen rondom de boot, ze springen, maken salto's. Zo leuk, ik word er vrolijk van.

Onderweg naar de ferry die ons naar het North Island brengt weten we een plek waar we tot nu toe altijd zeeleeuwen hebben gezien. Hopelijk zijn ze er nu ook. Gelukkig, ze zijn er met velen. Ook veel jonkies die lekker aan het spelen zijn.
Vandaag dolfijnen en zeeleeuwen gezien. Mijn dag kan niet meer stuk.

We laten het South Island achter ons en stappen op de ferry naar het North Island.

Vanochtend eindelijk weer eens wandeling gemaakt. Ik merk wel dat ik wat conditie heb ingeleverd. Maar hè, het gaat gelukkig weer langzaam de goede kant op.

We hebben een rondje gelopen in Gisborne. Ik had er meer van verwacht maar het komt wat armoedig over. Er is veel winkelleegstand, het onderhoud van de gebouwen houdt ook niet echt over. Terwijl er toch een paar mooie art deco gebouwen tussen staan. Het zal wel met geld te maken hebben, jammer.

We rijden de oosthoek waar we nog niet eerder zijn geweest. De route is prachtig. We rijden langs de grote oceaan. Wat een geweld is dat water toch.
Doordat het een uithoek is zie je hier weinig tot geen toeristen. Het is het gebied waar de meeste Maori wonen. Je ziet er veel Marea's. Dat zijn gemeenschapshuizen waar de Maori hun samenkomsten hebben. Helaas is het ook een armoedig gebied maar wel heel mooi om doorheen te rijden.
Deze uithoek is zeer stormgevoelig. Er komen hier regelmatig zware stormen en/of orkanen voorbij. Dat is ook te zien aan de weg. Er zijn veel opbrekingen omdat er een stuk weg is weggeslagen. Ik zou hier niet graag in het donker willen rijden.

Foto's houden jullie nog tegoed.

Groetjes