Van Goolwa naar Grampians NP
11 februari, Boothby Rocks
Rustig aan deze kant opgereden. Het is erg warm, rond de 30 graden. Geluncht in een dorp waar we in gesprek kwamen met een ouder stel uit Adelaide, heel gezellig. Even
de verschillen bespreken tussen NL, Gr en Australië ?.
De route liep langs het water van het Coorong National Park, een langgerekte lagune van 110 kilometer lang. Prachtig om te zien, zoveel verschillende kleuren maar niet
te vangen in een foto.
Onderweg zagen we een vlucht pelikanen, tientallen, heel gaaf.
De camping ligt erg afgelegen. Je kunt het eigelijk geen camping noemen, het zijn gewoon een paar open plekken in het bos. Je mag er kamperen, kost niets, maar heeft
ook geen enkele voorziening.
Het is aan de voet van hoge rotsen. We zijn naar boven gelopen en hebben genoten van het geweldige uitzicht. Alle kleuren groen en geel, want droog, en weids. We zagen
nog emoes rennen. Jammer genoeg wilden ze niet even poseren voor een foto ?. Ook een mierenegel kwam langs. En we horen en zien heel veel vogels.
12 februari, van Boothby Rocks naar Mount Gambier
Een reisdag. Bij het ontbijt werden we vanaf de hoge rotsen gadegeslagen door een vos.
Onderweg veel zoutmeren gezien, ze waren me al eerder opgevallen. Als er regen op komt kleuren ze roze. Nu niet want het is al een poos droog. Het wit van de zoutmeren
doet pijn aan je ogen. Je kan er echt niet zonder zonnebril naar kijken, dan ben je meteen sneeuwblind.
We kwamen langs een uitzichtpunt waarvandaan je pelikanen kunt bewonderen. In die lagune broeden en leven veel pelikanen. Er zijn een paar eilanden waar ze zitten. We
hebben ze gezien maar van ver weg. In het water maar een stuk of 5 pelikanen.
We moesten een stukje lopen naar het uitzichtpunt en op het pad kwam ineens een reptiel tevoorschijn. Kijk maar naar de foto en video. Mooie kleuren. Ik heb het
opgezocht, het is waarschijnlijk een Shingleback Lizard. Niet zeldzaam.
De camping ligt in de stad in een rustige buurt met alles op loopafstand. Heel praktisch.
13 februari, Mount Gambier
Vandaag zijn we naar The Blue Lake gelopen. Het doet zijn naam eer aan. Het is een grote krater, van recente datum (4800 jaar geleden ontstaan), waar door regen en
grondwater water in staat. Alle kleuren blauw, erg mooi. Door middel van het oppompen van het water krijgt de hele stad hier water uit. We zijn er in een uurtje omheen gelopen. We hebben ook die
mooie vogeltjes weer gezien die we al eerder in Tasmanië hebben gezien. Een soort winterkoninkje maar dan met een blauw koppie. Jammer dat ze geen moment stil zitten. Ze fladderen en fladderen maar
heen en weer. Toch nog één op de foto gekregen.
14 februari, Branxholme
Vanochtend eerst naar Mount Schank, een dode of slapende vulkaan, gereden. We zijn naar boven gelopen, ruim 1000 treden, en daarna om de krater, op de rim, heen
gelopen. Leuke en afwisselende wandeling. Het hele gebied waar we zijn was ooit vulkanisch. Vandaar ook al die heuvels die ze Mount noemen.
Vervolgens naar Little Blue Lake, is inderdaad een klein meer. Dit is een sinkhole en je kunt erin zwemmen. Hier zijn we niet lang gebleven, gevlucht voor de
vliegen.
Nu zijn we in Branxholme op een Recreation Reserve. Een sportterrein waar je vrij mag kamperen, als je maar niet op het sportveld gaat staan. We zijn
alleen.
Wat we onderweg heel veel zien of langs horen denderen zijn die grote vrachtwagens met enorme aanhangers, erg indrukwekkend. De highways zijn vaak lang en recht. Ze
halen je ook rustig met grote snelheid in.
15 februari, Dunkeld
We zijn bij het Grampians NP. Het park is ongeveer zo groot als de provincie Utrecht, behoorlijk groot dus. We waren van plan om hier een paar dagen te blijven om te
wandelen. Het is prachtig. Maar je leest het goed 'waren van plan'. Helaas staat een deel van park in brand en is het park gesloten. We kunnen er niet door en ook alle campings zijn gesloten. Het
is niet anders.
We zijn een wandeling gaan doen aan het begin van het park waar we nog wel veilig heen konden. De brand is ver weg, aan de andere kant van het park. Ik heb de reviews
over de wandeling gelezen. De een zegt prachtig en makkelijk pad met geweldig uitzicht op de top en de ander zegt hetzelfde maar dan moeilijk en steil. De waarheid zal wel in het midden liggen.
Hangt heel erg van je conditie af. Ik kan best goed lopen zolang het vlak is, maar ik ben zeker geen klimgeit. Goed, ik ben toch gaan lopen en ik zie wel waar het schip strand. Dat strandde
halverwege. Ik moest natuurlijk ook nog terug en dat is ook moeilijk. Gelukkig had ik mijn stokken bij me waardoor ik houvast had. Ik ben heel beneden gekomen.
Rinie is doorgelopen naar de top. Hij vertelde dat het pad steeds lastiger en steiler werd.
Omdat we niet door het park kunnen, gaan we morgen via een andere route en iets eerder dan verwacht verder.
Reacties
Reacties
Nou bijzonder weer ?? prachtige video van whatever it is. Mooi blue lake, prachtige natuur, mooi opgeschreven ?? en dan die laatste foto is dan toch …… ??
The land down under
Is full of wonder
In the midst of all that beautiful blue
I can imagine you think; Australia i love you!
Fantastisch. Geniet er van!!
Hoi jongelui . Waar zijn jullie op dit moment? Hebben jullie nog meer verhalen?
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}