betsy-en-rinie-in-oceanie.reismee.nl

Van Goolwa naar Grampians NP

11 februari, Boothby Rocks
Rustig aan deze kant opgereden. Het is erg warm, rond de 30 graden. Geluncht in een dorp waar we in gesprek kwamen met een ouder stel uit Adelaide, heel gezellig. Even de verschillen bespreken tussen NL, Gr en Australië ?.
De route liep langs het water van het Coorong National Park, een langgerekte lagune van 110 kilometer lang. Prachtig om te zien, zoveel verschillende kleuren maar niet te vangen in een foto.
Onderweg zagen we een vlucht pelikanen, tientallen, heel gaaf.
De camping ligt erg afgelegen. Je kunt het eigelijk geen camping noemen, het zijn gewoon een paar open plekken in het bos. Je mag er kamperen, kost niets, maar heeft ook geen enkele voorziening.
Het is aan de voet van hoge rotsen. We zijn naar boven gelopen en hebben genoten van het geweldige uitzicht. Alle kleuren groen en geel, want droog, en weids. We zagen nog emoes rennen. Jammer genoeg wilden ze niet even poseren voor een foto ?. Ook een mierenegel kwam langs. En we horen en zien heel veel vogels.

12 februari, van Boothby Rocks naar Mount Gambier
Een reisdag. Bij het ontbijt werden we vanaf de hoge rotsen gadegeslagen door een vos.
Onderweg veel zoutmeren gezien, ze waren me al eerder opgevallen. Als er regen op komt kleuren ze roze. Nu niet want het is al een poos droog. Het wit van de zoutmeren doet pijn aan je ogen. Je kan er echt niet zonder zonnebril naar kijken, dan ben je meteen sneeuwblind.

We kwamen langs een uitzichtpunt waarvandaan je pelikanen kunt bewonderen. In die lagune broeden en leven veel pelikanen. Er zijn een paar eilanden waar ze zitten. We hebben ze gezien maar van ver weg. In het water maar een stuk of 5 pelikanen.
We moesten een stukje lopen naar het uitzichtpunt en op het pad kwam ineens een reptiel tevoorschijn. Kijk maar naar de foto en video. Mooie kleuren. Ik heb het opgezocht, het is waarschijnlijk een Shingleback Lizard. Niet zeldzaam.

De camping ligt in de stad in een rustige buurt met alles op loopafstand. Heel praktisch.

13 februari, Mount Gambier
Vandaag zijn we naar The Blue Lake gelopen. Het doet zijn naam eer aan. Het is een grote krater, van recente datum (4800 jaar geleden ontstaan), waar door regen en grondwater water in staat. Alle kleuren blauw, erg mooi. Door middel van het oppompen van het water krijgt de hele stad hier water uit. We zijn er in een uurtje omheen gelopen. We hebben ook die mooie vogeltjes weer gezien die we al eerder in Tasmanië hebben gezien. Een soort winterkoninkje maar dan met een blauw koppie. Jammer dat ze geen moment stil zitten. Ze fladderen en fladderen maar heen en weer. Toch nog één op de foto gekregen.

14 februari, Branxholme
Vanochtend eerst naar Mount Schank, een dode of slapende vulkaan, gereden. We zijn naar boven gelopen, ruim 1000 treden, en daarna om de krater, op de rim, heen gelopen. Leuke en afwisselende wandeling. Het hele gebied waar we zijn was ooit vulkanisch. Vandaar ook al die heuvels die ze Mount noemen.
Vervolgens naar Little Blue Lake, is inderdaad een klein meer. Dit is een sinkhole en je kunt erin zwemmen. Hier zijn we niet lang gebleven, gevlucht voor de vliegen.
Nu zijn we in Branxholme op een Recreation Reserve. Een sportterrein waar je vrij mag kamperen, als je maar niet op het sportveld gaat staan. We zijn alleen.

Wat we onderweg heel veel zien of langs horen denderen zijn die grote vrachtwagens met enorme aanhangers, erg indrukwekkend. De highways zijn vaak lang en recht. Ze halen je ook rustig met grote snelheid in.

15 februari, Dunkeld
We zijn bij het Grampians NP. Het park is ongeveer zo groot als de provincie Utrecht, behoorlijk groot dus. We waren van plan om hier een paar dagen te blijven om te wandelen. Het is prachtig. Maar je leest het goed 'waren van plan'. Helaas staat een deel van park in brand en is het park gesloten. We kunnen er niet door en ook alle campings zijn gesloten. Het is niet anders.
We zijn een wandeling gaan doen aan het begin van het park waar we nog wel veilig heen konden. De brand is ver weg, aan de andere kant van het park. Ik heb de reviews over de wandeling gelezen. De een zegt prachtig en makkelijk pad met geweldig uitzicht op de top en de ander zegt hetzelfde maar dan moeilijk en steil. De waarheid zal wel in het midden liggen. Hangt heel erg van je conditie af. Ik kan best goed lopen zolang het vlak is, maar ik ben zeker geen klimgeit. Goed, ik ben toch gaan lopen en ik zie wel waar het schip strand. Dat strandde halverwege. Ik moest natuurlijk ook nog terug en dat is ook moeilijk. Gelukkig had ik mijn stokken bij me waardoor ik houvast had. Ik ben heel beneden gekomen.
Rinie is doorgelopen naar de top. Hij vertelde dat het pad steeds lastiger en steiler werd.

Omdat we niet door het park kunnen, gaan we morgen via een andere route en iets eerder dan verwacht verder.

Kangaroo Island, Seal Bay en Goolwa

7 februari,Kangaroo Island
Vanochtend zijn we naar Seal Bay, naar dezeeleeuwen,geweest. De dieren leven daar al tig jaren, generatie na generatie. Er is een bezoekerscentrum omheen gebouwd met een boardwalk van een paar honderd meter naar het strand waar ze in grote getalen liggen te relaxen. Op het strand zelf mag je niet komen behalve met een gids. Wij zijn op de boardwalk gebleven en hadden prima zicht op de zeeleeuwen. Het was er heel rustig. Op een gegeven moment zag ik wat reuring. Bleek dat een paar onderzoekers van het park een pupzeeleeuw gevangen hebben.Ze liggen vaak onder struiken te slapen.De pup is een paar weken oud en krijgt een gezondheids-check. Er werd bloed afgenomen, gemerkt, gechipt, iets tegen wormen en gevaccineerd. Dat werd vlak onder onze neus gedaan. Daarna werd de pup weer losgelaten. Moeders gaat de zee op en blijft een dag of 2, 3 weg. Kunnen ze goed hebben. Op het strand is geen gevaar. Toevallig kwam de moeder van de pup die net die check had gehad uit zee het strand op. Je hoort ze naar elkaar roepen tot ze elkaar gevonden hebben. Zo aandoenlijk.
Moeder ging liggen en pup kon drinken.

Wij zijn verder gereden naar een basiccamping en hebben verder weinig gedaan. Wel gezellig met Nikki en Isa gebeeldbeld.
We denken erover om morgen naar het vaste land te gaan.

8 februari
Onderweg naar de boot is het landschap veel gevarieerder dan we gezien hebben. De branden zijn hier niet langs geweest. Wat een verschil! Wat wel opvalt tot nu toe zowel op Tasmanië als hier, het landschap ziet er heel droog en dus geel uit.
Vanochtend 2 korte wandelingen gemaakt. Heel afwisselend, wetlandgebied. Veel vogels en eenden, andere eenden dan in NL.
De eksters, volop aanwezig, zien er ook anders uit. Ze hebben een witte rug.
We zijn weer op de bonnefooi naar de ferry gegaan. Nu pakt het niet goed uit. Vol, we kunnen pas morgenavond mee. We mogen wel standby staan. Dat doen we dus maar. Afwachten of we mee kunnen. Na 5 uur standby staan en 3 ferries zien vertrekken konden we met de laatste boot van de dag mee.
Het was al wat later. Het zou binnen een uur donker zijn. We hebben een camping gevonden en daar overnacht.

9 februari, Goolwa
In de ochtend doorgereden naar Victor Harbor, een stadje aan de zuidkust en niet ver van de camping. Na 5 nachten op het eiland met regelmatig geenstroom enwater, we hebben zelf wel water maar dat begon op te raken, moeten we naar een camping waar we stroom en drinkwater kunnen tanken. Ook de koelkast was bijna leeg evenals dedieseltank en dat is wat lastig rijden ?. We hadden voor 5 dagen eten bij ons omdat we gelezen hebben dat alles een stuk duurder is op Kangaroo Island.
Dus hoppa naar Victor Harbor. Boodschappen gedaan en getankt. Diesel kost hier rond de 2 dollar is ongeveer €1,20. Benzine is nog iets goedkoper. Australiërs klagen steen en been, vinden het veel te duur. Voor ons is het wel fijn.
We hebben 2 campings uitgezocht 10 km voorbij Victor Harbor. Even gebeld of ze plek hebben, de 1e niet de 2e wel. Een piepkleine camping met 3 of 4 hele grote plekken. Het is op een oude boerderij en zo ziet het er ook uit. Allemaal oude landbouwwerktuigen en vintagespullen. Maar wel op een leuke manier. Zou wel iets voor jou zijn, Wanda. Je zou je hier helemaal thuis voelen.

10 februari, Goolwa
We zijn nog een dag gebleven. Het is heerlijk hier. Vandaag naar het plaatsje gelopen. Wat gedronken en iets lekkers gegeten in de vroegere bakkerij van de campingeigenaars die nu van hun zoon is. Verder wat rondgekeken en weer teruggelopen. Rustig dagje. Weer prachtig weer, perfecte temperaturen zo rond de 21 graden. We moeten wel goed oppassen met de zon. Je voelt de zon echt branden. Zelfs Rinie draagt een hoed.



Kangeroo Island

3 februari, Kangaroo Island
Gisteren hebben we de camper ingeleverd en zijn we van Hobart naar Adelaide gevlogen. Overnacht in een hotel en vanochtend hebben we weer een camper opgehaald. De bedoeling is dat we in 3 weken tijd naar Melbourne rijden.

Tasmanië is ons goed bevallen. OK, het waaide een beetje hard, een beetje heel erg hard ? maar verder heel prettig. De mensen zijn heel aardig en relaxed. Als je iemand aanspreekt of iemand wat vraagt, het 1e wat ze zeggen is 'how are you doing' of 'no worries' en helpen ze je.
We hebben lang niet alles gezien wat we van plan waren. Rinie wil volgend jaar terug.

Het is hier op het vaste land erg warm heel wat anders dan Tasmanië. Het weerbericht geeft 2 à 3 dagen 30+ graden om daarna te zakken naar 24 graden, dat zou heel prettig zijn.

We zijn op de bonnefooi naar Cape Jervis gereden om op de boot te stappen naar Kangaroo Island. Gelukt!!! De boot is als de boot naar Texel maar dan 3 kwartier. Tegelijk met ons ging er een grote vrachtwagen met aanhanger de boot op met schapen.
4 verdiepingen met schapen. Gelukkig konden ze wel staan en liggen, maar de bovenste schapen staan in de volle zon ?. Het is ruim 30 graden.

4 februari, Kingscote
Gisteravond op een camping boven het strand gestaan. Het is een zandstrand. Een klein stukje gelopen, meer strand is hier niet ?
Vanochtend vertrokken naar een camping bij een lagune. Daar hebben we een paar uur gezeten met de vraag blijven we hier een nacht of gaan we wat verderop. Het is warm. De lagune zit vol met vogels. We hebben onder andere ibissen gezien, heel gaaf. Verder veel meeuwen, een zilverreiger, gewone eenden, een pelikaan, zwarte zwanen en wat steltlopertjes. Heel leuk om te zien. We hebben onze verrekijkers meegenomen, die komen goed van pas.
We zijn toch doorgereden naar een andere camping. We hebben gelezen dat er in Kingscote pelikanen gevoerd worden op een bepaald tijdstip. Wij erheen in de verwachting dat het druk zou zijn met toeristen, niets van dat al. We waren alleen, samen met de pelikanen. Die stonden te wachten op hun visje. Maar alles wat er kwam, geen persoon die ze kwam voeren. Ik wilde net weggaan, Rinie bleef nog staan, om ergens in de schaduw te gaan zitten toen er een man aan kwam rijden met een emmertje vis. De pelikanen reageerden direct toen ze de auto hoorden. Grappig om te zien hoe ze staan te bedelen. Die man vertelde dat het voeren van de pelikanen eerst jarenlang door iemand werd gedaan elke dag op een vast tijdstip, maar die man is er door allerlei privé tegenslagen mee gestopt. Nu doen andere mensen het onregelmatig. De pelikanen wachten wel elke dag op dezelfde tijd, maar kunnen zich heel goed redden.

Kangaroo Island wordt omschreven als vol met wildlife. Maar tot nog toe hebben we alleen vogels gezien, ook leuk maar we hadden meer andere dieren verwacht. Echt wandelen kan ook niet echt tot nu toe. Het is meer van alles bekijken. We zijn benieuwd hoe het verder zal zijn.

5 februari, Flinders Chase National Park
We zijn vanochtend naar de andere kant van het eiland gereden in de hoop dat daar meer te zien is.
Het begint hoopvol. Onderweg zagen we een aantal mensen naar boven kijken. Meestal betekent dat, dat er wat te zien is. Ja hoor, 3 koala's boven in de bomen. Hoe gaaf is dat. Ze zien er zo aaibaar uit.
Eenmaal in het NP zijn we naar de Admirals Arch en de Remarkable Rocks gereden. De bezienswaardigheden van het NP. De Arch is een grote boog waar je onderdoor kunt lopen. Nu niet want het platform is under construction zoals dat heet. Maar goed, je kon het zien. Wat veel leuker is, is dat er een zeehondenkolonie onder aan de rotsen is. Er lagen veel zeehonden in alle maten van grote tot pups lekker in de zon te relaxen.
De Remarkable Rocks was ooit een grote stenen rots. De onderlaag van graniet en de bovenlaag een zachtere steensoort. In miljoenen jaren door regen, zoutkristallen en wind uitgesleten tot wat het nu is. Het blijft indrukwekkend wat de natuur doet.
Wat helaas ook met de natuur is gebeurd zijn de hevige branden van 2019/20. 96% van het NP is afgebrand, 96%!!!!!!, en dat is nog steeds goed te zien. Er zijn wel weer grassen, struiken en zelfs wat boompjes hier en daar, maar overal steken zwart geblakerde bomen boven uit. Heel surrealistisch.
Maar het is ook heel wonderlijk hoe de natuur zich langzaamaan weer herstelt.
Bij het bezoekerscentrum hebben we informatie gekregen over wandelingen. Er blijkt een platypus wandeling te zijn. Die gaan we vanavond doen. En morgen een wat grotere wandeling.

Op de camping blijken we een 'eigen' koala te hebben. Hij zit in de boom boven onze camper. Zo schattig. Er zijn meer koala's op de camping en ook papagaaien en andere vogels hebben we gezien.

Vanavond zijn we een stuk van de platypus wandeling gaan doen. Niet alles want het wordt donker. Je hebt meer kans om ze te zien als het schemert. Helaas hebben we ze niet gezien. Morgen met de langere wandeling komen we er weer langs, wie weet hebben we geluk. We hebben ze natuurlijk al in het echt gezien, maar dat was in de opvang.
Onderweg terug naar de camping was het donker. We reden langzaam want er staan overal langs de weg waarschuwingen dat er in het donker de kangaroes, wallabies en andere dieren tevoorschijn komen. Dat klopt, we hebben er veel gezien van groot tot klein die de weg oversteken, levensgevaarlijke actie. We hebben helaas al wat dode dieren op de weg zien liggen, maar lang niet zo veel als op Tasmanië.

Vandaag was een goede dag, eindelijk gezien waarvoor we gekomen zijn.

6 februari
Vandaag hebben we een lange wandeling gemaakt inclusief het platypuspad. Helaas hebben we ze weer niet gezien. De waterstand van de rivier en kreken waar ze in horen te zitten is vrij laag. En overdag zijn ze sowieso niet zo actief.
Het is prachtig weer, rond de 22 graden. Weinig uitzicht, vooral door groene 'gangen' gelopen maar goed te doen. Onderweg kwam er een mierenegel op ons pad en een wallaby. Zo leuk.

Terug op de camping zaten de koala's weer in de bomen bij de camper. Een koala trok zoveel bekijks dat hij uit de boom klom en er als een haas vandoor ging. Ik wist niet dat ze zo snel konden lopen.

Je hebt hier een prachtige sterrenhemel. Ziet er anders uit dan thuis. En weet je wat ook gek is. De zon en maan draaien de andere kant op. De zon komt gewoon op in het oosten en gaat ook gewoon onder in het westen maar hij draait andersom dan thuis. Rare gewaarwording.
Nog een weetje, de mango's zijn hier superlekker. Zo heb ik ze nog nooit gehad.

Tasmanië rond, deel 3

29 januari, van Narawntapu NP naar Freycinet en Coles Bay NP
Een reisdag.
We zijn vanuit Narawntapu NP via Beauty Point naar hier gereden. Ik had gelezen dat er in Beauty Point een Platypus and Echidna House is. Het was op de weg dus zijn we daar gestopt. Platypus zijn vogelbekdieren en Echidna zijn mierenegels. Ook dit is een opvanghuis voor deze dieren en voor ons een gelegenheid om ze in het echt te zien.
Platypus, vind ik toch heel wat gezelliger klinken dan vogelbekdier, komt veel voor, maar wij hebben ze nog niet in het wild gezien.
Echidna komt ook veel voor en die hebben we wel in het wild gezien. Die liep voor onze voeten tijdens een wandeling. Ze zijn best groot, ik denk wel 3x zo groot als een egel zoals wij ze kennen.
Verder naar Freycinet. Onderweg gestopt bij een uitzichtpunt. Een prachtig gebied met geweldig uitzicht. Weids en leeg.

30 januari, Freycinet en Coles Bay NP
Vandaag rustdag. Het was de bedoeling te gaan wandelen maar ik ben moe en wil even niets. Rinie is een stukje alleen gaan wandelen.
De camping ligt aan het strand en heeft alle voorzieningen. We kunnen weer alles opladen. Erg prettig.

31 januari, Lonnavale
We zijn naar een camping gereden die de hoteleigenaar in Hobart, waar we onze eerste nachten geslapen hebben, ons heeft aanbevolen. De camping ligt midden in de natuur aan een riviertje en heeft giga grote plekken. Eén plek hier is vier plekken op de camping in Iria en sommige zelfs wel zes plekken. Je betaalt dan ook per persoon en niet per plek.
We zijn hierheen gegaan omdat we op 1,5 uur van Hobart zitten. We moeten we onze koffers pakken want vrijdag moeten we de camper inleveren en vliegen we naar het mainland zoals ze hier zeggen, Adelaide.

Tasmanië rond, deel 2

Hoi hoi, het nieuwe verslag heeft wat langer op zich laten wachten. We hebben helaas niet altijd goed werkend internet, vandaar.
Maar nu is het er. Enjoy.

23 januari, een reisdag van Mount Field naar Cradle Mountain.
Het is ruim 300 km, we hebben er 8 uur overgedaan met 3 stops. Dwars over het eiland. Heel rustig, groen, weids, erg bochtig en leeg. Je mag 100 km per uur. Dat halen we in geen 100 jaar. De weg is de A10. Daar hebben wij als gewezen Amsterdammers toch een heel andere voorstelling van ?.

24 januari,Cradle Mountain National Park
In hetCradle Mountain NPhebben we een wandeling gemaakt van 2,5 uur rond een meer. Normaal geen enkel probleem zolang het vlak is. Dat was het dus niet ?. Heel veel trappen, er kwam geen eind aan, pffff. Gelukkig was het heerlijk weer en het uitzicht prachtig. Dat maakt veel goed.

We hebben Tasmaanse Devils gezien, helaas niet in het wild. Net als de Kiwi's in Nieuw-Zeeland zijn ook de Devils met uitsterven bedreigd. We zijn in het Devils Sanctuary geweest. Daar worden ze opgevangen en verzorgd. In het wild heerst een ziekte, een besmettelijke soort kanker genaamd DFTD, Devil Facial Tumour Disease. Zoals de naam al zegt ontstaan er tumoren in het gezicht. Is helaas ongeneeslijk.
De Devils zien er aandoenlijk uit, een beetje als biggetjes.
Wat ze daar ook opvangen zijn Quolls. Ze hebben wel iets weg van eekhoorntjes alleen hebben ze geen pluimstaart maar een gewone staart. Het zijn buidelmarters, echte roofdieren. Zo schattig, je zou er zo eentje meenemen.
Op deze camping is een hele grote luxe keuken. Meerdere kookblokken, 2 afwasplekken en buiten een paar gasbarbecues.
We raken in gesprek met een Australiër en zijn zoon. Hij heeft Griekse roots en zijn zoon is in Nederland geweest. Hij is een paar jaar geleden van Sydney naar Derby op Tasmanië verhuisd omdat Derby het mekka voor mountainbikers is. Gezellig kletsend vliegt de avond om.

26 januari,Cradle Mountain NP naar Stanley
Vandaag zijn we naar Stanley gereden. Een tip van iemand op de camping. Er zijn daar pinguïns en het is er mooi.
Stanley is een leuk klein historisch plaatsje met mooie huizen uit 18 zoveel. Maar voor we verder kijkenin het plaatsjegaan we eerst op zoek naar de pinguïns.
En ja hoor, we hebben ze gezien. Het was even een paar uur blauwbekken en wachten maar dan heb je ook wat. Ze kwamen pas toen het al donker was. Een van de toeschouwers had een infrarood zaklantaarn bij zich. Heel prettig, daardoor konden we ze wat beter zien. Rinie heeft videootjes gemaakt.

27 januari, Stanley en verder naar Narawntapu NP
Gisteren een winkeltje gezien waar ze echt brood verkopen. De laatste ging toen net voor onze neus weg. Omdat we genoeg hebben van dat verpakte fabrieksbrood voor vandaag een volkoren brood besteld. Lekkerrrrr.
Wat Stanley bekend maakt is The Nut. Een bult van een berg die lijkt op een walnoot. Hij lijkt echt op een walnoot. 's-Ochtends hebben we de berg beklommen. Een korte, heel steile klim. Maar eenmaal boven wordt je beloond met een prachtig uitzicht rondom.
Stanley ligt op een klein schiereiland in het noordwesten van Tasmanië daardoor zie je rondom de zee.Het waait heel hard hier, zo hard dat ik er hoofd- en oorpijn van krijg.

Vervolgens zijn we naar het volgende National Park gereden, Narawntapu. (Wij rijden van het ene National Park naar het andere ?)
Onderweg hebben we weer geluncht bij een tentje dat ons gisteren goed bevallen is. Een alternatieve gelegenheid gerund door voormalige hippies met, wat ik noem, yogamuziek als achtergrond. Apart voor een horeca gelegenheid maar ook rustgevend. Ze maken alles zelf. Gisteren had ik een vega curry, een beetje aan de pittige kant voor mij. Vandaag een scone met cream en jam, lekker hoor. Mag wel na die steile klim, vond ik ?.

We kamperen op allerlei verschillende soorten campings. Vangolfterrein met niets aansanitair, water en stroomtotcommerciële campings (heel weinig) met alles erop en eraan en alles wat er tussen zit. Het meeste zijn we op de campings van de National Parken. Dat zijn de mooiste plekken in de natuur. De camper iszelfvoorzienend, heel handig want dan mag je op campings staan zonder voorzieningen.
Het is sowieso prettig op een camping. Veel campings hebben een keuken die je naar believen mag gebruiken. Er wordt veel gebruik van gemaakt. Dan hoeven we niet in de camper te koken en te eten. Daar spreek je andere kampeerders en hoor je nog eens wat. Ons reisschema klopt al lang niet meer ?.

28 januari, Stanley naarNarawntapu National Park
We zijn inNarawntapu NP. Op de camping lopen de pademelons (minikangaroes), wallabies en kangaroes overal rond. Heel gezellig. Tijdens de wandeling hebben we hele hordes gezien. Ook vogels gezien die we niet kennen. Het blijft leuk.
Weer een prachtige wandeling met fantastisch uitzicht.
We hebben door een duinlandschap gelopen. Niet zulke duinen als in NL. Wel zandgrond maar begroeid met allerlei bomen en struiken, erg mooi en afwisselend. En als je dan het uitzicht hebt op de blauwe zee en giga lege stranden met het duinlandschap, echt zeer fraai.
Er schijnen hier ook slangen te zijn, gelukkig niet gezien.

Afgelopen week was het weer wisselvallig. Niet koud maar af en toe kwam er een stortbui naar beneden. Die duurde een paar minuten en dan was het weer mooi. Inmiddels is het prachtig en warm weer.

Over het algemeen zijn de Australiërs heel vriendelijk en behulpzaam alleen het Australische engels is niet echt mijn ding to put it mildly ?.

Mount Field National Park

Beetje sneller dan gedacht. Enjoy.

Tasmanië rond

Dag 1
Vandaag de camper opgehaald. Had nogal wat voeten in de aarde. We hebben geen internationaal rijbewijs bij ons en zonder dat krijg je geen camper mee. Jarenlang hadden we er wel een bij ons. Er is nooit naar gevraagd en nu hebben we er geen bij ons en hoppa geen camper. Het gaat om 8 woorden die in het Nederlands staan en die moeten vertaald worden. Waar hebben het over!!!!Online hebben we ons rijbewijs kunnen laten vertalen. Ook daar zijn weer bureautjes voor. Enfin, uiteindelijk gelukt en konden we op weg.
We hebben een Mercedes camper, automaat en extra lang. Wel wennen dat je de bochten wat ruimer moet nemen.
We zijn naar Mount Field National Park gegaan, niet zo ver weg.
Lekker in de natuur. Na een week in steden is dit wel een verademing. Onderweg nog boodschappen gedaan. Op de camping van het nationaal park de camper geparkeerd. Eerst info gehaald bij het bezoekerscentrum en daarna nog een kleine wandeling gemaakt voor ik de koffers ga uitpakken. Dat moet nodig gebeuren want na een week uit je koffer leven is het een zooitje geworden en kun je niets meer vinden.
We hebben ons eerste wildlife gezien!!!!
Op de camping vertelde een meneer (je krijgt hier gevraagd en ongevraagd advies of tips, zo aardig) ons dat we met schemer en als het donker is allerlei dieren kunnen zien.
Wij op pad naar de glimwormgrot in het bos. Vanwege de maanwas het te licht. Maar wehebben er een paar gezien. Onderweg naar de grot hebben wekleine kangaroesgezien.Het schijnt dat er 5 soorten kangaroes zijn, in verschillende maten. Van heel klein tot heel groot. Had ik geen idee van. Ze zijn verwant aan elkaar. Hele hordes hebben we er gezien.Ze zien er aandoenlijk uit. Zelopen ook op de camping.Helaas hebben we er ook op de weg een aantal gezien, allemaal doodgereden. Afschuwelijk.
Op de camping lopen ook Tasmaanse kippen. Ze doen me denken aan waterhoenen maar dan met de grootte van een kip.
Dag 2
Ons reisplan klopt nu al niet meer, na 1 dag ?. Maakt niet uit.
We zijn onze jetlag nog niet helemaal kwijt. Eindelijk een nacht doorgeslapen, maar dan ook meteen tot 10.30. We hebben wat meer tijd nodig om te acclimatiseren.
Omdat het vanochtend regende hebben we de camper gereorganiseerd. Moesten we ook weer even uitvinden.
Ik raak wel wat meer gewend aan het Engels. Ik gaf steeds antwoord in het Grieks ?. O, en het links rijden kan af en toe heel eng zijn.
Toen het droog werd zijn we gaan wandelen. Een wandeling van ruim 2 uur langs watervallen met trappen. Blijft leuk (behalve de trappen dan, pfff).

Hobart, Tasmanië

Dag 1
Wat een wereld van verschil. Singapore versus Hobart, Tasmanië. Singapore tropisch warm, Hobart aangenaam zomerweer en lekker lang licht. Het is wel even wennen dat het zomer is èn dus lekker zomerfruit.
Hobart is een gezellig havenstadje. We zijn in de middag aangekomen en toen we nog even de stad in gingen vielen we met de neus in de boter. Er was een markt langs de havenkant. Allerlei eettentjes, dàt kwam goed uit. Heel veel Aziatisch, erg lekker. Tot nu toe, zowel in Singapore als hier alleen maar op straat gegeten. Dat bevalt ons goed.
We wilden Australische simkaarten kopen. Toevallig sprak ik een Nederlands gezin die in Australië woont en hier op vakantie is. Gevraagd of zij een advies hebben voor welke provider. Die hadden ze en konden we bij de supermarkt kopen. Je kan tegenwoordig echt niet meer zonder internet. Als je ergens heen wil moet je online een kaartje kopen, dat dus. En laat er nou bij de supermarkt een aanbieding liggen van die provider. Mooi meegenomen.
Rinie is wel even bezig geweest om ze actief te krijgen.
Het is hoogseizoen. Er zijn verschillende activiteiten. In een klein openlucht theater was een optreden van een 3-mans band met goede muziek. Het was er druk en veel mensen waren aan het dansen. Heel gezellig. Ook zijn er straatartiesten. De een wat beter dan de ander.

Dag 2
Er is op zaterdag een markt die wereldberoemd is in Tasmanië, Salamanca Market. Uiteraard zijn we polshoogte gaan nemen. Het is een grote markt met veel verschillende kramen.
In Nederland zijn er ook dit soort markten, die worden dan braderieën genoemd. Ik vind dat het daar dan vooral kleding is. Hier niet. Het is echt van alles wat. Van een kraam met allemaal paarse spullen tot ovenhandschoenen tot groente en fruit tot houtsnijwerk en weet ik wat allemaal en natúurlijk allerlei eetkraampjes. Tasmanië is een eiland waar wijngaarden zijn. Er zijn veel wijnwinkels en ook op de markt veel keus met proeverijen. Niet aan ons besteed, het ziet er wel gezellig uit.
Wij hebben sushi gegeten, zo lekker. Voor mij is er iets meer keus dan in Nederland en helemaal dan in Nafplion. Hier vind je in elke winkelstraat wel een sushi tent. Niet verkeerd toch?

Dag 3
Vandaag hebben we het wat rustiger aan gedaan. Wat huishoudelijke taken gedaan, moet ook gebeuren.
Vanochtend naar de farm market, een boerenmarkt, geweest. Blijft leuk. Allerlei verse groenten en fruit en andere lekkere dingen.
We hebben niets gekocht, heeft nog geen nut. Morgen gaan we de camper ophalen en dan pas boodschappen doen. Er komen vast nog wel meer farm markets.
Nog wat rondgewandeld en een hapje gegeten. De mensen hier zijn supervriendelijk en relaxed. Als je op straat op de plattegrond staat te kijken komt er meteen iemand aan je vragen of je hulp nodig heb. Zelfs in de winkels hoor je regelmatig "no worries".
Wat je veel ziet zijn elektrische steps in oranje en paars. Die kun je huren en overal pakken en ergens weer achterlaten. Ik durf dat niet, ben ik te bang voor en zeker met links rijden.

Hobart kunnen we afvinken. Morgen gaan we 12 dagenmet de camperhet eiland verkennen. Wifi zal dan onregelmatig zijn.

Singapore

Lieve allemaal, even een bijschrift. Ik heb de tekst met foto's in een word document gemaakt. Echter, dit programma plakt de foto's niet in het verhaal. Foto's moeten apart in het tabblad foto's. Daarom zal het hier en daar wat raar lezen. Dat komt omdat het een bijschrift was bij een foto.

SINGAPORE 16 t/m 18 januari 2024

Na aankomst, met jetlag, de stad ingegaan. We moesten wakker zien te blijven. Het is tropisch, drukkend en vochtig warm. Dat is even wennen.

We hebben de wijken Little India en Kampong Glam, een moslimwijk, bekeken. Ons hotel ligt in die buurt. Heel veel kleine winkeltjes en restaurantjes.Veel vrouwen lopen in prachtige, kleurige gewaden, vooral in Little India.

Onze hotelkamer op de 8e verdieping kijkt uit op de Sultan Mosque. Een van de grootste moskeeën in Singapore. Mooi om van boven te zien. Helaas kunnen we geen foto van bovenaf nemen. Raam is niet zo schoon en kan niet open.

We hebben wat rondgebanjerd. We wilden wat eten. Een klein zaakje binnen gestapt. Geen idee wat je moet kiezen, zelfs de foto’s en tekst van de gerechten maken niet helder wat het is. Een mevrouw heeft ons geholpen bij de keuze. We hebben lekker gegeten. Naan met wat sausjes. Lekker hoor.


Dag 2

Na een goede nachtrust zijn we naar Chinatown gegaan. Tjonge, wat is het daar druk. Heel veel kleine marktachtige winkeltjes, niet groter dan 4 m2. Veel toeristenspul te koop. Is niet echt ons ding maar het is heel leuk om daar rond te lopen. We hebben een paar tempels bezocht. Het is wel bijzonder om te zien hoe mensen kunnen opgaan in hun geloof.

We zijn bij deSri Mariamman Tempel oftewel Moedergod geweest. Zij zou ziekten genezen. Nog steeds worden daar medische behandelingen gegeven, gratis.

We zagen een foodmarkthal. Een stuk of honderd mini-restaurantjes bij elkaar met niet meer dan 4 m2 elk. Lekker hapje gegeten voor bijna niets.In bijna elke straat staat een sinaasappelpers automaat. Een beker vers geperst sap voor 2 dollar, 1.40 euro.

We waren bij het Raffles hotel. Eén van de oudste en duurste hotels van de stad. Echt een prachtig hotel uit 1887.Ooit begonnen als een bungalow aan zee. Er is aardig wat bijgebouwd. Het was aardig vervallen maar voor het honderd jarig bestaan is het volledig gerenoveerd voor heel veel geld. Het is een nationaal monument. Het heeft een koloniale grandeur, zijn niet mijn woorden maar zegt het boekje. Maar zeer de moeite waard om te bekijken.


Dag 3

Vandaag zijn we via het Colonial District naar Marina Bay District gelopen.Van enorme betonnen kolossen naar een prachtig groot park.We zijn nog nooit in New York geweest, maar nu ik dit gezien heb kan ik me er iets bij voorstellen. Het zijn allemaal banken en hotels.

Helaas is het weer wat minder, we zijn nat geregend. Een echte tropische shower van ruim uur. Gelukkig is het niet koud anders is het niet fijn als je zo nat wordt.

Doordat het weer wat minder is hebben we een en ander aan activiteiten laten schieten in de wetenschap dat we op de terugweg in april hier weer een paar dagen zijn.

Gardens by the Bay is een enorm park. In het park zijnde groene torens van de Supertree Grove. In de avond is het verlicht.Er is een skywalk tussen de torens. Door de regen is dit voor ons niet gelukt. Volgende keer beter.

Het park herbergt meer dan 1 miljoen planten.

Het Marina Bay Sands hotel. Super de luxe. Bovenop is een tuin en een zwembad. We wilden naar boven. Echter, je moet online een kaartje kopen en een tijdslot. Wisten we niet. Wij hebben voor deze 3 dagen geen simkaart gekocht en hebben buiten het hotel geen internet. In april een herkansing.

In een winkelcentrum, met alle luxe merken die je maar kunt bedenken, is voor de kinderen een soort glazen springkussen. Het is verlicht en er ‘zwemmen’ vissen en krokodillen onder en als je erop springt gaan ze weg. Grappig om dat van bovenaf te zien. Als je goed kijkt zie je een ‘walvis’ in het midden.

Singapore zit erop. Een stadstaat met enorme tegenstellingen. Heel veel hoogbouw met laagbouw, huizen en tempels er tussendoor gebouwd. Maar ook heel groen in de vorm van kleine en grote parken, struiken en bomen langs de straten. Dat geeft wat kleur aan het geheel. Het is ook druk en lawaaiig. Gelukkig kan je ook de rust in de parken opzoeken.

We vertrekken vannacht naar Hobart in Tasmanië. Daar hopen we na 13 uur vliegen morgenmiddag aan te komen.

Tot dan. Groetjes.